ေဟတု

ရဟႏၱာဟုေက်ာ္ျကားေသာ
စြန္းလြန္းဆေတာ္ႀကီးႏွင့္
ဥိီႏုအေမးေျဖ

[ဆရာေတာ္] - ဒကာႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေနစဥ္အခါက
ျမင္းၿခံဂူေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးက၀ိ ရိွတယ္လို႕ မၾကားဘူးလား။

ႏု - ၾကားပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဟိတ္ခတ္တာ။ ေဟတုပစၥေယာ လို႕ ေခၚ
တယ္။ ၎ေနာက္ သြားဦးမွပါေလလို႕ အာရံုက မဆန္႕ဘူးလား။

ႏု - ဆန္႕ပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒီ အာရံုဆန္႕တာကို အာရမၼဏပစၥေယာလို႕
ေခၚတယ္။ ေနာက္တစ္ဖန္ အိမ္မွာ က်ီးစားစား ေခြးစားစား
ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ေျခရင္းသို႕ မေရာက္ ေရာက္ေအာင္ သြားဦးမွ
ပဲလို႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အာရံုကဆဲြလာ၍ အခု ဘုန္းႀကီး ေျခေတာ္
ရင္းသို႕ ေရာက္တာတာဟာ ဒကာႀကီး လာခ်င္လို႕လာတာမဟုတ္ဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အာရံုက အဓိပတိတပ္၍ ဆဲြလာျခင္း
ေၾကာင့္ အဓိပတိပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လာရတာလဲ ဆိုရင္ ေရွးက
ဘုန္းႀကီးႏွင့္ေတြ႕ခဲ့ရဖူးလို႕ ခု ေတြ႕ခ်င္တယ္၊ ခု ေတြ႕ခ်င္လို႕ ေတြ႕ရျပန္တယ္၊ ေနာင္ကိုလည္း ေတြ႕ေလဦးမယ္။ ဒကာႀကီး ၀က္သားမ်ား စားဖူးသလား။

ႏု - စားဖူးပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲ ေရွးက ၀က္သားကို စားခဲ့ဖူးလို႕ ခု စားခ်င္တယ္။ ခု စားခ်င္လို႕ စားရျပန္တယ္၊ ေနာက္ကိုလည္း စားရေလဦးမယ္။ ေခြးသားေရာ စားဖူးပါသလား။

ႏု - မစားဖူးပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲ ေရွးက ေခြးသားမစားဖူးလို႕ ခု မစားခ်င္ဘူး၊
ခု မစားခ်င္လို႕ ခု မစားဘူး၊ ေနာက္ကိုလည္း စားရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေရွးက ဒီတရားမ်ိဳးကို နာခဲ့ရဖူးလို႕ ခု နာခ်င္တယ္။ ခု နာခ်င္လို႕ နာရျပန္တယ္၊ ေနာင္ကိုလည္း နာရေလဦးမယ္။ အနႏၱရ၊ သမနႏၱရ၊ သဟာဇာတ၊ အညမညပစၥည္း ဆက္မသြားဘူးလား။

ႏု - သြားပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဘုန္းႀကီး၏ေျခရင္းေရာက္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ေရွးဦးစြာ ဘုရားကန္ေတာ့၊ ေမတၱာပို႕၊ အမွ်ေ၀၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ဘုရားလွဴ၊ ႏွာသီးဖ်ားမွာ စိတ္ကိုထား၊ ေလတိုးထိေတာ့ သိလိမ့္မယ္။
သိတဲ့ အေပၚ သတိထားရမယ္ေျပာေတာ့ နိႆယပစၥေယာ၊ ဥပနိႆယပစၥေယာလို႕ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အားထုတ္ဆဲ အခိုက္အတန္႕မွာ မ်က္စိကေတာ့ ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္ ၾကည့္ေသးရဲ႕လား။

ႏု - မၾကည့္ပါဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - နားကေကာ ဟိုေထာင္သည္ေထာင္ ေထာင္ေသးရဲ႕လား။

ႏု - မေထာင္ပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ႏွာေခါင္းကေကာ ဟိုရွဴသည္ရွဴ ရွဴေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရွဴပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ပါးစပ္ကေကာ ဟိုစားခ်င္ သည္စားခ်င္ ရိွေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရွိပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေကာ ဟိုသြားခ်င္ သည္သြားခ်င္ ရိွေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရိွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] -အဲဒီေတာ့ စကၡဳ, ေသာတ, ဃာန, ဇိ၀ွာ, ကာယဆိုတဲ့ ဣေျႏၵငါးပါး မလံုဘူးလား။

ႏု - လံုပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဣျႏိၵယပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္ကဲြ႕။
မိမိႏွာသီးဖ်ားမွာ ေလတိုးထိတာကို သတိႏွင့္သံုးသပ္ပါမ်ားေသာ္
စ်ာန္သတၱိ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ကိေလသာေတြ
ေလာင္ကၽြမ္းသြားတာကို စ်ာန္လို႕ ေခၚတယ္ကဲြ႕၊ အဲဒါ
စ်ာနပစၥေယာပဲ။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဘုန္းႀကီးက ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ပူမွန္းသိတဲ့အခါ၊
ေအးမွန္းသိတဲ့ အခါမ်ိဳးက်ေတာ့ ပူမႈႏွင့္သိမွတ္မႈ၊ ေအးမႈႏွင့္ သိမွတ္မႈေတြ ခ်ဳပ္သြားလိမ့္မယ္။ အဲဒါ မဂ္ခရီးေရာက္ျခင္းေၾကာင့္
မဂၢပစၥေယာလို႕ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ၎မဂ္ခရီးကို သြားပါမ်ား၍ သမာဓိအားေကာင္းလာေသာ္ ျဖစ္ျခင္း ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ရင့္သန္လာ
ျခင္းေၾကာင့္ မရိွတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ ရိွတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မရိွတာက ငါ့ေျခ, ငါ့လက္, ငါ့ေခါင္း၊ ရိွတာက စိတ္, ေစတသိက္, ရုပ္, နိဗၺာန္ ပရမတၳတရားပဲ။

ကင္းတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မကင္းတာကိုလည္း
ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မကင္းတာက သခၤတဓာတ္၊ ကင္းတာက အသခၤတဓာတ္ မဟုတ္လား။

ႏု - ဟုတ္ပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ အတၳိပစၥေယာ၊ နတၳိပစၥေယာ၊ ၀ိဂတပစၥေယာ၊ အ၀ိဂတပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္။

မွတ္ခ်က္ - ဤေနရာမွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦႏုႏွင့္
စြန္းလြန္းဆရာေတာ္တို႕ ၀ိပႆနာအေၾကာင္း၊ ၀ိနည္းအေၾကာင္း၊ အဘိဓမၼာသေဘာတရားမ်ား ေဆြးေႏြးခန္း ၿပီးဆံုးပါၿပီ။

ခ်မ္းသာပါေစ၊ ၿငိမ္းေအးပါေစ၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ
လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
ညီညီတင္
Dhamma Wizaya မွဓမၼဒါနမွ်ေဝပါသည္။