ခင္ပြန္းႀကီး

စည္း
****

 'လက္ထဲက ခြက္ကို ခ်လိုက္'

ျပင္းထန္ေသာ အမိန္႕ေပးသံေပၚထြက္လာသည္။
ေရတခြက္ ကို ဆံုးေအာင္မေသာက္လိုက္ရ။ ဆရာ႔၏ အမိန္႕ ေပးသံေၾကာင့္  ခြက္ကို ေရာင္ရမ္း၍ လႊတ္ခ်လိုက္သည္။

ဆရာ ျဖစ္သူ ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။မီးဝင္းဝင္းေတာက္မ်က္လံုးႏွင့္ၾကည့္ေနသည္ဟုထင္ရသည္ ။လက္ထဲတြင္ အထုပ္ တထုပ္။ ျပဴ တင္းတံခါးမွ ဝင္လာေသာ လေရာင္ ေၾကာင့္ ထင္ထင္ရွားရွား။

စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ပစ္ခ်လိုက္ေသာ အထုပ္သည္ ေရႊထည္ပစၶည္းႏွင့္ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားျပန္႕က်ဲလ်က္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ဝင္းလက္ ေတာက္ပေန၏။

 '' လာ အျမန္ထြက္ စို႕''

''ပစၥည္းေတြ သိမ္းဦးမယ္ဆရာ။''

ေျပာေျပာဆိုဆို
ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းရန္ လက္အလွမ္းတြင္---

* ျဖန္း ျဖန္း*
ျပင္းထန္ေသာ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္
ျပာေဝကာ မိုက္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။

''မွတ္ထား ဟေကာင္ သူ႕ပစၥည္းလိုခ်င္လ်ွင္
သူ႕ ေရ မေသာက္ရဖူးကြ။''
''မင္းက သူ႕ ေရကို ေသာက္မိလိိုက္ၿပီေလ။ အဲဒါေတြ ထားခဲ႔ေတာ့။''

ဆရာ႔ ၏ ဆြဲ ေခၚရာေနာက္သို႕ လိုက္ပါလာေသာ္လည္း ေျခလွမ္းမ်ားက ေရွ႕သို႕မေရာက္။ ခပ္ေျဖးေျဖး ခပ္ေလးေလး။

ကိုေအာင္ဟိန္း
Jan 21, 2017
5:22  PM